پارک جمشیدیه – زیباترین پارک سنگی
در دامنه‌های کوه کلکچال تهران، بوستان سرسبز و زیبایی آرام گرفته است که همه آن را با نام پارک جمشیدیه می‌شناسند. این پارک یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های تهران است که گردشگران و کوهنوردان بسیاری را به سوی خود می‌کشاند.
«بوستان جمشیدیه» با وسعتی در حدود ۱۰ هکتار در شمال تهران واقع شده است. این تفرجگاه دلنشین با امکانات خوبی که در دل خود دارد، توانسته شرایط تفریح یک روز تعطیل را برای پایتخت‌نشینان مهیا کند. وجود درختان کهنسال این بوستان را به یکی از ریه‌های شهر تهران تبدیل کرده است.
نگاهی به تاریخچه و گذشته پارک جمشیدیه
این بوستان مصفا که در منطقه یک و ناحیه ۴ تهران و در بخشی از اراضی باغ‌های دولو ساخته شده است، روزگاری متعلق به خاندان دولو بود که در دوره قاجار می‌زیستند.
بوستانی که امروزه به آن «پارک جمشیدیه» می‌گویند، در واقع متعلق به فردی به نام جمشید دولو قاجار بوده است. املاک زیادی در تهران به نام طایفه دولو از مشهورترین خانواده های وابسته به قاجار، سند خورده بود، در شناسنامه تاریخی پارک جمشیدیه هم نام جمشید دولو قاجار به عنوان مالک زمین این بوستان ثبت شده است، مالکی که ملک ۶۹ هزار مترمربعی خود را به فرح پهلوی بخشید.
در ابتدا قرار بود که بنای یک سرای سالمندان در آن طرح‌ریزی شود؛ اما این تصمیم هرگز به اجرا در نیامد و به سود احداث پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت و سال ۱۳۵۶ این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و به یکی از جاذبه‌های گردشگری مهّم پایتخت تبدیل شد.
بوستان جمشیدیه از بدو تأسیس، ۲ بار بازسازی شده است و در سال ۱۳۷۴، ۱۶ هکتار به وسعت آن افزوده شد که قسمت الحاقی به پاس ۳۰ سال رنج شاعر نامدار در سرایش شاهنامه، به نام «فردوسی» مزین شد؛ بوستان سنگی فردوسی با ابتکاراتی که برای احداث آن به کار رفته، از نظر جذب توریست با پارک اصلی در رقابت است.
در واقع آنچه که امروز به‌عنوان بوستان جمشیدیه می‌شناسیم، در طول سال‌ها دچار تغییرات شده؛ اما طراحی اصلی آن را کامران طباطبایی دیبا انجام داده است؛ وی در ۱۴ اسفند ۱۳۱۵ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۳۵، تحصیل در رشته معماری در دانشگاه هاروارد را در شهر واشینگتن دی.سی آغاز کرد، او نقاش، شهرساز و معمار نوگرا و صاحب سبک ایرانی است که بناهای زیبا و ماندگاری همچون موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگسرای نیاوران و فرهنگسرای دانشجو، پارک شفق و … را در کارنامه خود دارد.
بخش‌های مختلف پارک جمشیدیه
با ورود به فضای بوستان جمشیدیه هجوم هوای خنک و پاکیزه را به درون ریه‌های خود احساس می‌کنیم. اینجا دیگر از دود و ماشین خبری نیست. تا چشم کار می‌کند، درخت است و گل، نغمه پرندگان با صدای شرشر آب درهم آمیخته و سمفونی دل پذیری را به وجود آورده است.
قرار گرفتن کوه، رودخانه، آبشار و فضایی جنگلی مجموعه زیبایی را به وجود آورده که موجب شده کوهنوردان بسیاری از این مسیر برای صعود به کلکچال استفاده کنند. وجود پله‌ها و عبور از کفپوش‌های ناهموار سنگی که تداعی‌کننده جاده‌های جنگلی است، فضایی دلچسب و خاطره‌انگیز برای عبور و مرور به وجود آورده است.
لمس طراوت بوستان در کنار دریاچه
وجود دریاچه‌ای زیبا به همراه آب نماهای گوناگون طراوت دلپذیری به محیط بخشیده است. دیدن بازی ماهی‌ها و مرغابی های بازیگوش در این برکه می‌توانند ساعت‌ها نگاه گردشگران را مجذوب خود کند.
این بوستان از امکانات گوناگونی چون آلاچیق، آبشار، کافه‌های گوناگون، آب‌نما، سرویس‌های بهداشتی، رستوران و فضایی برای نگهداری پرندگان برخوردار است. وجود تندیس‌های متعدد با طرح‌های مفهومی و انتزاعی در نقاط مختلف پارک، زیبایی و جذابیت فضا را دو چندان کرده است.
فعالیت های فرهنگی در پارک
برای علاقه مندان به فعالیت های فرهنگی در پارک جمشیدیه فرصتی مهیا شده است تا از نگارستان و آمفی تئاتر آن استفاده کرده و در کنار بهره بردن از طبیعت به فعالیت‌های فرهنگی بپردازند.
بوستان سنگی
پس از طی حدود ۶۰۰ پله به فضای زیبایی می‌رسیم که نگاهمان را مجذوب خود می‌کند. این بوستان موزه‌ای سنگی است که در آن سنگ‌ها در اشکال گوناگون تغییر شکل یافته‌اند و باغ وحشی سنگی را پیش چشمان‌مان به نمایش می‌گذارند.
بوستان سنگی را می‌توان فرزند پارک جمشیدیه دانست که با امکانات مناسب میزبان گردشگران بسیاری از نقاط مختلف ایران و جهان است.
در حوالی این موزه سنگی نیز دشت کوچکی قرار دارد که چوپانان در آن به چرای دام‌های خود می‌پردازند. صحنه‌ای که شاید کمتر کسی بتواند در میان این شهر مدرن از دیدن آن لذت نبرد و شگفت‌زده نشود.
آشنایی با گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری بوستان جمشیدیه
گونه‌های بسیار زیادی از گیاهان در این بوستان زندگی می‌کنند و سخاوتمندانه وظیفه پاکیزگی هوای آلوده تهران را به دوش می‌کشند. نارون، چنار، سرو، بلوط، زبان گنجشک، افرای سیاه و درختان میوه چون بادام، سیب، زردآلو و گلابی از درختانی است که در این بوستان فرصت رشد و نمو یافته‌اند.
بیش از ۶۰ گونه پرنده نیز در این بوستان شناسایی شده که در لابه‌لای شاخ و برگ درختان زندگی می‌کنند. همراه داشتن یک کتاب راهنما و دوربین دو چشمی فرصت مناسبی است تا در این باغ مصفا به پرنده نگری بپردازید و با گونه‌های مختلف این ساکنین زیبا از نزدیک آشنا شوید.
نمایشگاه‌های موقت
اگر خوش‌شانس باشید، می‌توانید در کنار استفاده از محیط و فضای سبز این بوستان از نمایشگاه‌های موقتی که گه گاهی در آن برگزار می‌شود نیز دیدن کنید. در این نمایشگاه‌ها می‌توانید از دیدن صنایع دستی هنرمندان لذت برده و با خرید از آن‌ها یک یادگاری ارزشمند برای خود تهیه کنید.
در این پارک، تهران زیر پای شماست
منظره این شهر بزرگ با انبوه ساختمان‌های گوناگون که در کنار هم قد برافراشته‌اند، می‌تواند تصویر زیبایی باشد که تماشای آن را از ارتفاعات بوستان جمشیدیه به شما پیشنهاد می‌کنیم.
مسیرهای رفتن به پارک جمشیدیه
[intergeo id=”AN0AzM”][/intergeo]
چهار در ورودی برای این پارک در نظر گرفته شده است. این بوستان در انتهای خیابان باهنر قرار گرفته است.
کلکچال در شمال این بوستان بوده و از جنوب به باغ‌های دولو منتهی می‌شود. از شرق به خیابان جمشیدیه و از غرب به جاده کلکچال متصل می‌شود.
بهترین گزینه پیش رو استفاده از مترو است. پس از رسیدن به ایستگاه تجریش می‌توانید با استفاده از سواری یا اتوبوس‌های خط جماران-تجریش خود را به این پارک برسانید. اتوبوس‌های بی. آر تی که از میدان راه آهن حرکت کرده و به تجریش ختم می‌شوند نیز گزینه مناسبی برای رسیدن به میدان تجریش است. از میدان نیز اتوبوس و سواری‌هایی برای رسیدن به جمشیدیه وجود دارد.
بهترین فصل بازدید از پارک جمشیدیه
این بوستان در هر فصلی زیبایی خودش را دارد، اما ما به شما پیشنهاد می‌کنیم فرصت دیدن آن را در دو فصل پاییز و بهار از دست ندهید.
سرسبزی و طراوت درختان سر به فلک کشیده در بهار هوش از سر هر بیننده‌ای می‌برد و رنگارنگی پاییز تصویری به یاد ماندنی از این بوستان در ذهن‌تان به جای خواهد گذاشت.
