مصاحبه با برادران امیدوار
بعضی آدمها آنقدر به کشف ناشناخته‌های این دنیا علاقه‌مند هستند که حتی زندگیشان را وقف این موضوع می کنند؛ برادران امیدوار از این قبیل افراد هستند. در این مطلب از کافه صور سعی داریم تا ضمن معرفی برادران امیدوار، مصاحبه با برادران امیدوار را که با جناب آقای عیسی امیدوار صورت گرفته است، خدمتتان تقدیم کنیم.
عیسی و عبداله امیدوار، دو برادر متولد تهران از پاییز ۱۳۳۳ سفر پژوهشگرانه خودشون رو به دور دنیا با موتورسیکلت آغاز کردند. سفری که از مشهد و به سمت مرز افغانستان شروع شد، و بعد به دو بخش دیدن افغانستان، هند، پاکستان، تبت، آسیای جنوب شرقی و بعد استرالیا و بخش گذر از اقیانوس آرام و دیدن آلاسکا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی تقسیم شد. و اما سفر این دو برادر یه سفر جهانگردی معمولی نبود. اونها توی هر کشور ماه ها اقامت داشتند و با زندگی داخل قبیله های مختلف دنیا، از نزدیک با زندگی مردم مختلف دنیا آشنا شده و پژوهش های خودشون رو تکمیل می کردند. در ادامه مصاحبه با برادران امیدوار را ملاحظه خواهید کرد:
مصاحبه با برادران امیدوار را با این سوال شروع می‌کنم؛ انگیزه سفرتون چطوری به وجود اومد؟
بچه در رحم مادر کمی از شخصیتش شکل میگیره. ما هم در خانواده مون سفر کردن مرسوم بود، مثلا مادر من اون زمان زیاد سفر می کرد…چیزی حدود ۱۲۰ سال پیش!
از اینکه به قبیله های ناشناخته که به طور بدوی زندگی می کردند وارد بشید نمی ترسیدید؟ چطوری راهتون رو به داخل این قبیله ها باز می کردید؟
ما که یک راست وارد قبیله ها نمی شدیم. قبل از ورود، چیزی حدود یکی دو هفته در نزدیکی قبیله هایی که از وجودشون خبر داشتیم می گذروندیم. بعد یک باربر رو از قبیله های همسایه پیدا می کردیم که از طرف ما برای اونها هدایا میبرد…قیچی، شانه، اسباب بازی برای بچه ها، یا حتی نمک! این کار برای پیغام رسان ها هم خطر داشت و ممکن بود کشته بشن، اما کل سفر از ابتدا به معنای ریسک بود.
بعد از اینکه این قبایل هدایای ما رو میپذیرفتند، هفته ها با اونها زندگی میکردیم و با آداب و رسومشون آشنا می شدیم.
چطوری با افراد این قبیله ها ارتباط برقرار می کردید؟
خیلی جاها مشکل بود. مثلا وقتی از آمازون صحبت می کنی، از منطقه ای چهار و خورده ای برابر ایران حرف میزنی با جنگلهای انبوه و فشرده ی اون زمان. در این جنگل وسیع، افراد مختلف به طور گروه گروه در قبایل مختلفی زندگی می کردند، با زبان و لهجه های خاص خودشون. مثل ایران خودمون که لر هست، ترک هست، عرب هست و… اما چیزی که هست اینه که واژه ها و زبان این افراد خیلی محدود و ساده بود، در حدی که ما با دو تا سه ماه زندگی کردن داخل این قبیله ها، میتونستیم باهاشون صحبت کرده و کاملا ارتباط برقرار کنیم.
چطوری از عکسها و نگاتیوهاتون مراقبت می کردید؟
جالب اینجاست که ما ۶ ماه بعد از اینکه از آمازون بیایم، من خودم شخصا در لابراتوار دانشگاه کولومبیا عکس ها رو ظاهر کردم. الان که فکرش رو می کنم میبینم چه ریسکی بود! واقعا چرا این کار رو کردم؟
اما خب این رو هم بگم که در این میان خیلی از عکسهامون هم از بین رفت. مثلا یکی از دوربین هامون از دستمون افتاد توی رودخونه و عکسها از دست رفت… اما بعد از چند ماه که برگشتیم، دیدیم دوربین به شاخه یک درخت گیر کرده بود.
داستان این عکس چیه؟
این یه بازی خیلی خطرناک مربوط به شمال است. توی این ورزش فرد بچه خودش رو پرت می کنه به هوا، و در حالی که دو خنجر تیز در دست داره، به محض اینکه بچه در ۱۰-۲۰ سانتیمتری زمین برسه، خنجر رو افقی می کنند و بچه رو دریافت می کنند. توی فیلمهامون هست اگر دیده باشین.
خطرناکترین اتفاقی که براتون اتفاق افتاد چی بود؟
سفر ما همه اش خطر بود، همه اش خاطره بود. ده سال سفر کردن با اون وسایل به نقاط دور افتاده جهان بین بدوی ترین انسانها. دو قبیله در وسط آمازون بودند که هنوز انسانهای سفیدپوست رو ندیده بودند.
شما شکار هم میرفتید؟
شکار نه برای لذت، اما برای تامین غذا و یا هدیه دادن به اقوام بدوی برای ارتباط برقرار کردن این کار رو انجام میدادیم.
در ادامه مصاحبه با برادران امیدوار می‌خواهم بپرسم، اگر دوباره بخواید سفرتون رو شروع کنید از کجا شروع می کنید؟
اگه دوباره متولد بشم، دوباره سفرم رو از سر شروع می کنم. اما نمیشه جای خاصی رو انتخاب کرد. شما اگه شاه عبدالعظیم برید یه جوره، اگه تخت جمشید برید یه جوره، ترکیه برید یه جوره…هر کجا زیبایی خاص خودش رو داره. اما به هندوستان علاقه خاصی دارم، چون مکانی است از تنوع آدمها با سنت ها و دین های مختلف، و نمونه کاملی از یک کشور صلح آمیز.
در مصاحبه با برادران امیدوار می‌خوام بدونم به نظرتون الان که ما هم سن اون دوران شما هستیم، چطوری میتونیم سفر به دور دنیا رو شروع کنیم، در حالی که به هر کشوری نمیتونیم ویزا بگیریم…
شاید یه خورده مشکل باشه، اما اگه میخواید سفر کنید، برید خاور دور، هند، برید ترکیه، بعد شوروی. کوله تون رو بندازید پشتتون و کشورهای اطراف رو ببینید. بعد کم کم بهتون ویزا برای کشورهای دیگه هم میدن…
به نظرتون میتونیم یک منبع درآمدی داشته باشیم حین سفر تا حتی بدون پشتوانه مالی هم بتونیم سفر به دور دنیا رو تجربه کنیم؟
والا بستگی داره که چقدر بخواید فداکاری و گذشت بکنید. مثلا حتما باید چلوکباب بخورید؟ یا آب گوشت بزباش؟ جوونهای ما این روزها کمی تنبل شدند، اما تقصیر خودشون نیست، تقصیر زمانه و پیشرفت تکنولوژی است. اما بگردید، دنیا رو ببینید. دنیا رو نخونید، دنیا رو با چشم های خودتون ببینید تا جوان هستید.
شما پول سفرتون رو از کجا تامین می کردید؟
ما هر کدوممون وقتی سفر رو شروع کردیم، نفری ۹۰ دلار داشتیم. اما در حین سفر به وسیله چاپ مقالات در بزرگترین مجله ها، فروش عکس هایی که می گرفتیم و فیلم های مستندی که درست کرده بودیم، برای خودمون درآمدزایی می کردیم.
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
در حال حاضر مینویسم، مشغول کتابی هستم به نام “راز آفرینش انسان”…
دوست داریم برای آخرین سوال در مصاحبه با برادران امیدوار یک جمله برای مخاطب‌های کافه صور ازتون نقل کنیم. چه جمله ای باشه؟
من فقط شعار خودم رو بهتون میگم:
“با آرزوی جهانی بدون مرز، همه متفاوت، همه خویشاوند.”
کتاب سفرنامه برادران امیدوار و همچنین دی وی دی های فیلم مستندی که این دو برادر جهانگرد تهیه کردند رو میتونید از موزه برادران امیدوار کاخ سعد آباد تهیه کنید. پیشنهاد می کنیم حتما یک بار به این موزه سر بزنید و از دیدن خاطرات و وسایل به جا مونده از سفر ده ساله برادران امیدوار لذت ببرید. همچنین در صورتی که همین الان مشتاق به خواندن کتاب هستید، می توانید از طریق این لینک(+) کتاب را دانلود نمایید و با مراجعه به این لینک(+) مستند این دو برادر را مشاهده نمایید.
همچنین لازم به ذکر است در اردیبهشت ۱۳۹۴ دکتر کواک دبیرکل سازمان شهروند جهانی (WCO) از عیسی امیدوار به عنوان نخستین جهانگرد معاصر ایرانی که پیام صلح جهانی را با ایجاد دهکده‌ای جهانی برای مردم دنیا به ارمغان آورده است، تقدیر و چهارمین مدال شهروندی جهان را به او اهدا کرد.
امیدواریم از مصاحبه با برادران امیدوار استفاده کافی را برده باشید؛ برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد ما مراجعه به مطالب زیر می‌باشد:
- برادران امیدوار – زندگینامه و بررسی سفرها
- دانلود سفرنامه برادران امیدوار
- مستند برادران امیدوار
- تلگرام کافه صور
نوشنه غلط املایی داشت
لهجه درست است و لحجه غلط است.
ضمن تشکر از شما مخاطب گرامی، موردی که فرمودید اصلاح شد.